ارزیابی میزان انتقال بیماری لکه نواری جو به نسل بعد در مزرعه
پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1041-25IPPC
نویسندگان
موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
چکیده
بیماری لکه نواری جو با عامل Pyrenophora graminea Ito & Kuribayashi با مرحله غیرجنسی Drechslera graminea (Rabenh.) Shoemaker یکی از مهمترین بیماریهای بذرزاد در مناطق زیر کشت در جهان به شمار میرود. این پژوهش با هدف ردیابی میزان آلودگی به قارچ P. graminea در نمونه های بذری، ارزیابی میزان بیماریزایی جدایه های جداسازی شده و بررسی میزان انتقال بیماری لکه نواری جو توسط بذرهای آلوده می باشد. به منظور شناسایی قارچ عامل بیماری از مزارع جو استان های اصفهان، تهران، البرز، خوزستان، خراسان شمالی، خراسان جنوبی و همدان بر اساس ضوابط انجمن بین المللی آزمون بذر نمونه برداری شد. برای جداسازی، تعداد 100 بذر از هر نمونه پس از شستشو با آب و ضدعفونی سطحی با محلول هیپوکلریت سدیم یک درصد بر روی بر روی محیطهای مختلف آگاردار با تناوب نوری 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی در دمای 1 ± 22 درجه سانتیگراد کشت داده شدند. تهیه کشت خالص قارچ ها به روش تک اسپور کردن بر روی محیط کشت آب - آگار دو درصدی انجام شد. شناسایی جدایه های قارچی بر اساس خصوصیات ریخت شناسی و کلیدهای شناسایی معتبر انجام و برای تأیید گونه های شناسایی شده از روش مولکولی بر اساس تعیین توالی نوکلئوتیدی نواحی ITS-rDNA تکثیر شده با آغازگرهای ITS1 و ITS4 و همچنین بخشی از ژن بتا توبولین استفاده شد. آزمایش ارزیابی میزان بیماریزایی جدایه ها و انتقال بیماری به نسل بعد با استفاده از رقم حساس ریحان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گردید. آلوده سازی بذرها به روش ساندویچ هوستون و اسوالد و ارزیابی شدت بیماری به روش ماتور و بتنگار انجام شد. براساس ویژگی های ریخت شناختی، تفاوت هایی در رشد میسلیومی و رنگ پرگنه های جدایه های جمع آوری شده از مناطق مختلف مشاهده گردید. در مجموع، هشت جدایه متعلق به Pyrenophora graminea در نمونه های بذری شناسایی و جداسازی شدند. بر اساس نتایج بدست آمده بیشترین میزان آلودگی طبیعی به قارچ P. graminea به ترتیب مربوط به نمونه های بذری جمع آوری شده از استانهای تهران (چهار جدایه)، همدان (سه جدایه)، خوزستان (یک جدایه) می باشد. در نمونه های بذری جمع آوری شده از استانهای البرز، اصفهان، خراسان شمالی و خراسان جنوبی هیچگونه آلودگی مشاهده نشد. نتایج آزمون بیماریزایی نشان داد که تمامی جدایه های قارچی روی گیاهچه های جو، بیماریزا و کم بیماریزا بودند. نتایج نشان داد که میزان انتقال بیماری در مزرعه توسط بذرهای آلوده به P. graminea به طور میانگین حدود 23 درصد می باشد. به طور کلی میزان آلودگی بذور در حد استاندارد ملی سلامت بذر جو در مزرعه می باشد. بنابراین استفاده از بذر گواهی شده و ضدعفونی بذور قبل از کاشت با استفاده از سموم توصیه شده برای جلوگیری از انتقال بیمارگر قارچی و گسترش بیماری ضروری است.
کلیدواژه ها
Title
Investigation of the transmission rate of Barley leaf stripe disease to the next generation in the field
Authors
Nima Khaledi, Leila Zare
Abstract
Barley leaf stripe disease caused by Pyrenophora graminea Ito & Kuribayashi with the anamorph Drechslera graminea (Rabeneh. Ex. Schlech. Shoem) is one of the most important seed-borne diseases in the barely-growing areas of the world. This research aims to detect the level of infection to fungus P. graminea in seed samples, evaluate the pathogenicity of isolates isolated, and investigate the transmission rate of Barley leaf stripe disease by seeds infected. In order to identify the disease-causing fungus, samples were taken from barely seed fields of Isfahan, Tehran, Alborz, Khuzestan, North Khorasan, South Khorasan and Hamedan provinces according to the International Rules for Seed Testing (ISTA). For isolation of fungi, 100 seeds of each sample, after washing with water and surface sterilization with 1% sodium hypochlorite solution and were placed on different agar media with alternating 12 hours light and 12 hours darkness at 22 ± 1 °C. Purification of fungal colonies was performed using single spore and hyphal tip methods on 2% water agar medium. The fungal isolates were identified based on morphological characteristics and valid identification keys and used to confirm species identification from molecular method based on ITS-rDNA regions were amplified by ITS1 and ITS4 primers and a partial sequence of the β-tubulin gene. Pathogenicity test of isolates and the transmission rate of disease to the next generation were carried out using susceptible "Reihan" cultivar in a randomized complete block design with four replications. Seed were inoculated by sandwich technique according to Houston and Oswald and disease severity was assessed by Mathur and Bhatnagar method. Based on the morphological characteristics, differences in the mycelium growth and color were noticed among isolates collected from different regions. In general, eight isolates belonging to P. graminea were identified and isolated in seed samples. According to the results, the highest percentage of natural infected with fungus P. graminea in seed samples of barley were belong to the samples collected from Tehran (four isolates), Hamedan (three isolates), and Khuzestan (one isolate) provinces, respectively. No infection was observed in the seed samples collected from Alborz, Isfahan, North Khorasan and South Khorasan provinces. The results of pathogenicity test showed that all fungal isolates on barley seedlings were pathogenic and weakly pathogenic. The results showed that the rate of disease transmission in the field by seeds infected with P. graminea was on average about 23%. In general, the level of seed infection is within the national standard of barley seed health in the field. Therefore, it is necessary to use of certified seed and disinfection of seeds before planting using recommended fungicides to prevent the transmission of fungal pathogen and spread of the disease.
Keywords
Pathogenicity, morphological, Seed health, molecular