اثر کاهشی حشره‌کش گیاهی ماترین بر جمعیت لاروهای شکارگر مگس گل در مزارع گندم استان گلستان

پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1079-25IPPC
نویسندگان
1استادیار موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
2- استادیار، دکتری تخصصی، رشته گیاه‌پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران
چکیده
در حال حاضر، کنترل شیمیایی مهم‌ترین روش مدیریت آفات کشاورزی است. حشره‌کش‌ها می‌توانند علاوه بر آفات روی حشرات غیرهدف از جمله دشمنان طبیعی اثرات نامطلوبی داشته باشند. برای کاهش اثرات زیست محیطی حشره‌کش‌های شیمایی، تلاش می‌شود که از ترکیبات کم خطر جایگزین مانند حشره‌کش‌های گیاهی استفاده شود. اما ترکیبات گیاهی نیز لزوما برای حشرات غیرهدف ایمن نیستند. ماترین یک حشره‌کش گیاهی از عصاره گیاه تلخ بیان Sophora flavescens است که اخیرا علیه برخی آفات گندم به ثبت رسیده است. در پژوهش حاضر اثر حشره‌کش ماترین روی لاروهای مگس‌گل Episyrphus balteatus بررسی شد. گونه‌های مگس‌گل از شکارگرهای فعال در مزارع گندم هستند که نقش مهمی در گرده‌افشانی گیاهان و نیز مهار زیستی آفات دارند. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار در شرایط مزرعه اجرا شد. تیمارها شامل حشره‌کش ماترین (2 در هزار)، ماترین (5/1در هزار) و شاهد (آب پاشی) بودند. شمارش در چهار نوبت شامل 1 روز قبل و 3، 7 و 14 روز بعد از محلول‌پاشی انجام شد. بر مبنای نتایج، درروزهای سوم، هفتم و چهاردهم پس از محلول‌پاشی، به ترتیب ماترین 2 در هزار سبب 2/85، 0/67 و 4/50 درصد و ماترین 5/1 در هزار سبب 6/73، 6/31 و 8/21 درصد کاهش جمعیت لاروهای مگس‌گل شدند. طبق گروهبندی IOBC، ماترین 2 در هزار در روز سوم نسبتا زیان‌آور و در روزهای هفتم و چهاردهم کمی زیان‌آور بود. ماترین 5/1 در هزار در روزهای سوم و هفتم پس از محلول‌پاشی کمی زیان‌آور و در روز چهاردهم بی ضرر بود. بنابراین ضروری است به اثرات سوء ماترین برای حشرات مفید توجه شود و از کاربرد این ترکیب گیاهی در زمان اوج جمعیت مگس‌گل اجتناب شود تا با حفاظت از دشمنان طبیعی، امکان مهار زیستی آفات فراهم گردد.
کلیدواژه ها
 
Title
The reducing effect of the herbal insecticide matrine on population of hoverfly larvae in wheat fields of Golestan province
Authors
Reihaneh Barati, Mahboobeh Sharifi
Abstract
Chemical control is currently the primary method of managing agricultural pests. Insecticides, however, can have detrimental effects on non-target insects, including natural enemies. To minimize the environmental impact of chemical insecticides, efforts are being made to replace them with less hazardous alternatives such as botanical insecticides. However, herbal compounds are not necessarily safe for non-target insects. Matrine is a plant-based insecticide derived from the extract of the shrubby sophora Sophora flavescens, which has recently been registered against some wheat pests. The present study investigated the effect of matrine on larvae of the hoverfly Episyrphus balteatus. Hoverfly species are active predators in wheat fields and play a crucial role in plant pollination and pest biocontrol. The experiment was conducted under field conditions in Ardabil province, Iran. A randomized complete block design with three treatments and four replications was used. The treatments consisted of matrine (2 ml/L), matrine (1.5 ml/L), and a control (water spray). Larval populations were assessed one day before and 3, 7, and 14 days after insecticide application. According to the results, on the third, seventh, and fourteenth days after spraying, matrine 2 ml/L caused 85.2%, 67.0%, and 50.4% reductions in the hoverfly population, respectively, while matrine 1.5 ml/L caused 73.6%, 31.6%, and 21.8% reductions, respectively. Based on the IOBC classification, matrine 2 ml/L was moderately harmful on the third day and slightly harmful on the seventh and fourteenth days. Matrine 1.5 ml/L was slightly harmful on the third and seventh days after spraying and harmless on the fourteenth day. Therefore, it is essential to pay attention to the adverse effects of matrine on beneficial insects and avoid using this botanical compound during the peak population period of hoverflies. This will help protect natural enemies and facilitate pest biocontrol.
Keywords
Conservation of natural enemies, hoverflies, Pest management, plant-based insecticides, biological control