تاثیر اسیدیته آب بر سمیت برخی از حشره‌کش‌های متداول روی کنترل کرم ساقه‌خوار برنج(Chilo suppressalis (Walker) ) در شرایط مزرعه‌

پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1111-25IPPC
نویسندگان
1گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
2گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
3دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
4گروه علوم گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان، دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده
برنج (Oryza sativa L.) یکی از مهم‌ترین محصولات زراعی ایران بوده و سطح زیر کشت آن حدود 900 هزار هکتار می‌باشد. کرم ساقه‌خوار برنج،Chilo suppressalis (Walker) از عوامل اصلی محدودکننده تولید برنج در ایران و دنیا می‌باشد. آب مهم‌ترین حامل حشره‌کش‌ها بوده و در ایجاد شرایط مطلوب برای اثربخشی حشره‌کش‌ها نقش مهمی ایفا می‌کند. در پژوهش حاضر، اثر کاهش اسیدیته آب بر سمیت سه حشره‌کش متداول مورد بررسی قرار‌گرفت. آزمایشات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در روستای هاشم‌آباد از توابع شهرستان گرگان استان گلستان با طول جغرافیایی 346068/54 و عرض جغرافیایی 891402/36 درجه و ارتفاع از سطح دریا 174 متر اجراشد. تیمارها شامل هگزافلومورون 10درصد EC، هگزافلومورون با کاهش اسیدیته، استامی‌پراید 20درصد SP، استامی‌پراید با کاهش اسیدیته، دلتامترین 5/2درصد EC، دلتامترین با کاهش اسیدیته و شاهد ( آب) بودند. جهت کاهش اسیدیته آب مصرفی از فیکساتور به‌عنوان کاهنده اسیدیته آب استفاده‌شد. بعد از کاهش اسیدیته آب از 5/7 به 5/5، محلول سمی با غلظت‌های موردنظر از حشره‌کش‌ها، تهیه و به وسیله سم‌پاش پشتی تلمبه‌ای پاشش انجام‌گرفت. نمونه‌برداری از هر کرت با شمارش تعداد ساقه‌های آلوده و سالم، تعداد پنجه‌های آلوده و سالم و همچنین درصد خسارت جوانه‌مرگی و سرسفیدی خوشه‌ها انجام‌گرفت. نمونه‌برداری از جمعیت لاروها یک روز قبل و دو، شش و ده روز پس از محلول‌پاشی انجام و ثبت شد. نتایج نشان‌داد که حشره‌کش‌ها در اسیدیته ۵/۵ نسبت به اسیدیته 5/7 سمیت بیشتری داشتند؛ به‌طوری که مقدار ساقه‌های آلوده یک روز قبل از محلول‌پاشی (28/5 درصد)، دو روز بعد از محلول‌پاشی (39/4 درصد)، شش روز بعد از محلول‌پاشی (53/3 درصد) و ده روز بعد از محلول‌پاشی (92/2 درصد) کاهش یافت. همچنین بیشترین کارایی حشره‌کشی در تیمار هگزافلومورون با اسیدیته ۵/۵ به‌دست آمد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که کاهش اسیدیته آب، کارایی حشره‌کشی هگزافلومورون، استامی پراید و دلتامترین روی کرم ساقه‌خوار بر نج را افزایش می‌دهد.
کلیدواژه ها
 
Title
The effect of water acidity on the toxicity of some conventional insecticides on rice stem borer Chilo suppressalis (Walker), in field conditions.
Authors
Aysona Aghcheli, Mohamad Hasan Sarailoo, Vahid Rahiminejad, Bahram Naseri, Asgar Ebadollahi
Abstract
Rice (Oryza sativa L.) is one of the most important crops in Iran, and its cultivated area is about 900 thousand hectares. One of the serious problems of rice cultivation in Iran and the world is the rice stem borer, Chilo suppressalis (Walker). Water is the most important carrier of insecticides, and plays an important role in creating favorable conditions for the effectiveness of insecticides. In the present study, the effect of water acidity reduction on the toxicity of three conventional insecticides was investigated. Experiments were conducted in the form of randomized complete block design with four replications in Hashemabad village of Gorgan city, Golestan province with longitude 54.346068 and latitude 36.891402 degrees and altitude 174 meters above sea level. The treatments included hexaflumoron 10% EC, hexaflumoron with reduced acidity, acetamiprid 20% SP, acetamiprid with reduced acidity, deltamethrin 2.5% EC, deltamethrin with reduced acidity, and control (water). In order to reduce the acidity of the consumed water, the fixator was used as a water acidity reducer. After the water acidity reduced from 7.5 to 5.5, the solutions were prepared with the desired concentrations of insecticides and sprayed with a back pump sprayer. Sampling of each plot was done by counting the number of infected and healthy stems and claws, as well as the percentage of sprouting damage and white head of clusters. Sampling of the larvae population was recorded one day before and two, six, and ten days after foliar application. The results of this study showed that insecticides at 5.5 acidity were more toxic than at 7.5 acidity. So, the amount of infected stems one day before foliar spraying (5.28%), two days after foliar spraying (4.39%), six days after foliar spraying (3.53%), and ten days after foliar spraying (2.92%) was reduced. Also, the highest yield was obtained by hexaflumoron with 5.5 acidity. Therefore, it can be concluded that the reduction of water acidity can increase the efficiency of hexaflumoron, acetamiprid, and deltamethrin on rice stem borer.
Keywords
Chemical insecticides, Fixator, rice, Hexafluoromoron