کاربرد حشره کش اسپیروتترامات و قارچ Beauveria bassiana برای مبارزه با تریپس پیاز Thrips tabaci
پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1432-25IPPC
نویسندگان
گروه حشره شناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز
چکیده
تریپس پیاز Thrips tabaci Lindeman از مهمترین عوامل بازدارنده رشد و رسیدن پیاز به عملکرد مطلوب بوده و کنترل شیمیایی یکی از عملی ترین روشهای کنترل آفت مزبور در مزارع پیاز است. در این تحقیق در مزرعه پیاز قرمز محلی در منطقه مرودشت فارس، به منظور بررسی سموم مؤثر در کنترل تریپس پیاز، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 7 تیمار و چهار تکرار به شرح زیر انجام گردید: 1- سم کلروپیریفوس با غلظت 5/2 لیتر در هکتار 2 – سم اسپیروتترامات با غلظت 750 سی سی درهکتار 3- سم اسپیروتترامات با غلظت 750 سی سی درهکتار + دلتامترین 300سی سی درهکتار 4- قارچ Beauveria bassiana (Naturalis ®) با دز یک لیتر درهکتار 5- سم اسپیروتترامات 750 سی سی + پروتئوس 1 لیتر درهکتار 6- سم اسپیروتترامات با غلظت 750 سی سی در هکتار و قارچ B. bassiana با دز یک لیتر در هکتار 7- تیمار (شاهد). یک روز قبل از آزمایش و به ترتیب 1، 3، 7، 14، 21 و 31 روز بعد از سمپاشی در هر تکرار از تیمارها از یک کادر 2 سانتی متر مربعی به طور تصادفی در سه قسمت از سطح زیرین 3 برگ در 5 بوته شمارش تعداد آفت صورت گرفت. برای تعیین درصد تلفات وارده، از فرمول هندرسون – نیلتون استفاده گردید. نتایج نشان داد که تیمارهای ترکیب اسپیروتترامات + دلتامترین (با 68/73 درصد کاهش جمعیت پوره و 27/68 درصد کاهش جمعیت حشره کامل) و ترکیب اسپیروتترامات + قارچ B. bassiana (با 15/64 درصد کاهش جمعیت پوره و 94/91 درصد کاهش جمعیت حشره کامل) در بالاترین گروه آماری قرار گرفته و تیمار اسپیروتترامات، کلروپیریفوس و ترکیب اسپیروتترامات + پروتئوس درگروه های بعدی آماری و تیمار قارچ B. bassiana و شاهد در آخرین گروه آماری قرار گرفتند. به نظر می رسد که قارچ B. bassiana به تنهایی قادر به کنترل آفت نیست اما ترکیب آن با اسپیروتترامات عملکرد مناسبی از خود نشان می دهد.
کلیدواژه ها
Title
Application of Spirotetramat and Beauveria bassiana for Controlling Onion Thrips (Thrips tabaci)
Authors
Shahram Hesami, Yazdanbakhsh Taheri
Abstract
Onion thrips, Thrips tabaci Lindeman, is one of the most significant pests of onion that reduce the growth and yield of onions. Chemical control remains one of the most practical methods for managing this pest. In this study, conducted in a local red onion field in the Marvdasht region of Fars, an experiment was performed to evaluate the effectiveness of various pesticides in controlling onion thrips. The experiment followed a randomized complete block design with seven treatments and four replications, as detailed below:1-Chlorpyrifos (2.5 liters/hectare), 2-Spirotetramat (750 cc/hectare), 3-Spirotetramat (750 cc/hectare) + Deltamethrin (300 cc/hectare), 4- Beauveria bassiana (Naturalis ® 1 liter/hectare), 5-Spirotetramat (750 cc/hectare) + Proteus (1 liter/hectare), 6-Spirotetramat (750 cc/hectare) + B. bassiana (Naturalis ® 1 liter/hectare), 7-Control (untreated). Pest counts were conducted one day before the experiment and at intervals of 1, 3, 7, 14, 21, and 31 days post-spraying. In each replication of the treatments, the number of pests was counted randomly on the underside of three leaves from five plants within a 2 cm² frame. The Henderson-Tilton formula was used to calculate the percentage of mortality. The results indicated that the treatments of Spirotetramat + Deltamethrin (with a 73.68% reduction in nymph population and a 68.27% reduction in adult population) and Spirotetramat + B. bassiana (with a 64.15% reduction in nymph population and a 91.94% reduction in adult population) were the most effective. Treatments with Spirotetramat, Chlorpyrifos, and Spirotetramat + Proteus followed in effectiveness, while B. bassiana alone was the least effective. It appears that B. bassiana alone is not sufficient to control the pest, but its combination with Spirotetramat shows promising long-term effectiveness.
Keywords
Insecticide, Chemical control, Onion, Thrips, entomopathogenic fungi