ارزیابی اثر زهرآگینی قارچ‌های بیمارگر حشرات روی زنجره مو Psalmocharias alhageos (Hemiptera: Cicadidae) در شرایط آزمایشگاهی و نیمه مزرعه‌ای
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
کد مقاله : 1608-25IPPC
نویسندگان
1دانشگاه فردوسی مشهد
2دانشگاه فردوسی
3مرکز آموزشی و پژوهشی مرکبات و گروه حشره شناسی و نماتودشناسی، دانشگاه فلوریدا، ایالات متحده
چکیده
زنجره مو، Psalmocharias alhageos (Kolenati) (Hemiptera: Cicadidae)، به تازگی به عنوان یک آفت مهم در تاکستان‌های خاورمیانه ظاهر شده است. مراحل پورگی این گونه که در خاک زندگی می‌کنند، خسارت قابل توجهی به ریشه‌ها وارد می‌کنند و زیستگاه‌های زیرزمینی آن‌ها باعث شده است که روش‌های کنترل متداول بی تاثیر باشد. قارچ‌های بیماری‌زای حشرات (EPFs) توانایی بالقوه‌ای در مقابله با طیف گسترده‌ای از آفات خاک‌زی نشان داده‌اند. به همین دلیل، ما اثربخشی سه گونه از EPFها، Beauveria bassiana (Balsamo) Vuillemin 1912 (Hypocreales; Cordycipitaceae)، Beauveria varroae Vuillemin 1912 (Hypocreales; Cordycipitaceae)، و Metarhizium anisopliae (Metschnikoff) Sorokin (Hypocreales; Clavicipitaceae)، را علیه زنجره مو بررسی کردیم.
در آزمایش‌های پتری دیش در شرایط آزمایشگاه، M. anisopliae با مقدار LC50 برابر 1 × 106 کنیدی در میلی‌لیتر، بیشترین کشندگی را نشان داد، و سپس B. bassiana با مقدار LC50 برابر7.2 × 106 کنیدی در میلی‌لیتر قرار گرفت. مرگ و میر تجمعی P. alhageos در ستون خاک بیشتر بود و زمان بقای میانه (MST) در مقایسه با آزمایش‌های پتری دیش کمتر بود. در بالاترین غلظت آزمایش شده ( 1 × 108 کنیدی در میلی‌لیتر)، M. anisopliae با ۷۵ درصد مرگ و میر تجمعی علیه پوره‌های زنجره بیشترین کارایی را داشت. نوع خاک به طور قابل توجهی فعالیت M. anisopliae و B. bassiana را علیه P. alhageos تحت تأثیر قرار داد M. anisopliae .مرگ و میر بیشتری در پوره‌ها در خاک شنی لومی و لومی نسبت به خاک لومی رسی ایجاد کرد. علاوه بر این، MST در خاک لومی رسی بیشتر از سایر انواع خاک‌های ارزیابی شده بود.
دمای هوا نیز بر بیماری‌زایی قارچ تأثیر داشت؛ مرگ و میر تجمعی ناشی از M. anisopliae در دمای ۲۰ درجه سانتی‌گراد بیشتر از ۲۵ یا ۳۰ درجه سانتی‌گراد بود. علاوه بر این، MSTبا کاهش دما افزایش یافت. ارزیابی‌های ما از کشت‌های خالص EPFها نشان می‌دهد که این عوامل میکروبی می‌توانند برای مدیریت P. alhageos مفید باشند. با این حال، کار بیشتری برای بررسی تولید انبوه این عوامل و سازگاری آن‌ها برای یکپارچگی با ابزارهای دیگر مورد نیاز است. در آینده ارزیابی‌هایی در‌مقیاس بزرگتر برای کاربرد M. anisoplia در شرایط مزرعه نیاز است.
.
در آزمایش‌های پتری دیش در شرایط آزمایشگاه، M. anisopliae با مقدار LC50 برابر 1 × 106 کنیدی در میلی‌لیتر، بیشترین کشندگی را نشان داد، و سپس B. bassiana با مقدار LC50 برابر7.2 × 106 کنیدی در میلی‌لیتر قرار گرفت. مرگ و میر تجمعی P. alhageos در ستون خاک بیشتر بود و زمان بقای میانه (MST) در مقایسه با آزمایش‌های پتری دیش کمتر بود. در بالاترین غلظت آزمایش شده ( 1 × 108 کنیدی در میلی‌لیتر)، M. anisopliae با ۷۵ درصد مرگ و میر تجمعی علیه پوره‌های زنجره بیشترین کارایی را داشت. نوع خاک به طور قابل توجهی فعالیت M. anisopliae و B. bassiana را علیه P. alhageos تحت تأثیر قرار داد M. anisopliae .مرگ و میر بیشتری در پوره‌ها در خاک شنی لومی و لومی نسبت به خاک لومی رسی ایجاد کرد. علاوه بر این، MST در خاک لومی رسی بیشتر از سایر انواع خاک‌های ارزیابی شده بود.
دمای هوا نیز بر بیماری‌زایی قارچ تأثیر داشت؛ مرگ و میر تجمعی ناشی از M. anisopliae در دمای ۲۰ درجه سانتی‌گراد بیشتر از ۲۵ یا ۳۰ درجه سانتی‌گراد بود. علاوه بر این، MSTبا کاهش دما افزایش یافت. ارزیابی‌های ما از کشت‌های خالص EPFها نشان می‌دهد که این عوامل میکروبی می‌توانند برای مدیریت P. alhageos مفید باشند. با این حال، کار بیشتری برای بررسی تولید انبوه این عوامل و سازگاری آن‌ها برای یکپارچگی با ابزارهای دیگر مورد نیاز است. در آینده ارزیابی‌هایی در‌مقیاس بزرگتر برای کاربرد M. anisoplia در شرایط مزرعه نیاز است.
.
کلیدواژه ها
Title
Evaluation of Entomopathogenic Fungi against Psalmocharias alhageos (Hemiptera
Cicadidae) under Laboratory and Semi-Field Conditions
Authors
Kimia Sajjadi, Sepideh Ghaffari, Javad Karimi, Lukasz Stelinski
Abstract
The grapevine cicada, Psalmocharias alhageos (Kolenati) (Hemiptera: Cicadidae), has recently become a significant threat to grape vineyards in the Middle East. The nymphal stages of this species, dwelling in the soil, inflict considerable damage to the roots, exploiting their subterranean habitats to evade traditional control methods. Entomopathogenic fungi (EPFs) have shown promise in combating a wide range of soil-dwelling pests. Hence, we examined the effectiveness of three EPF species, Beauveria bassiana (Balsamo) Vuillemin 1912 (Hypocreales; Cordycipitaceae), Beauveria varroae Vuillemin 1912 (Hypocreales; Cordycipitaceae), and Metarhizium anisopliae (Metschnikoff) Sorokin (Hypocreales; Clavicipitaceae) against the grapevine cicada.
In laboratory trials using petri dishes, M. anisopliae displayed the highest virulence, with an LC50 value of 1 × 106 conidia/ml, followed by B. bassiana with an LC50 of 7.2 × 106 conidia/ml. Cumulative mortality of P. alhageos was greater, and median survival time (MST) was shorter in soil column experiments compared to petri dish trials. At the highest tested concentration (1 × 108 conidia/ml), M. anisopliae exhibited the most significant efficacy against cicada nymphs, resulting in 75% cumulative mortality. Soil type significantly influenced the activity of M. anisopliae and B. bassiana against P. alhageos, with M. anisopliae causing higher nymph mortality in sandy loam and loam soil compared to clay loam. Additionally, MST was higher in clay loam soil than in the other soil types assessed. Temperature also impacted fungal pathogenicity, with higher cumulative mortality caused by M. anisopliae observed at 20˚C than at 25 or 30˚C. Moreover, MST increased as temperature decreased.
Our assessments of pure EPF cultures suggest that these microbial agents could be valuable in managing P. alhageos. However, further research is necessary to investigate mass production and compatibility for integration with other control methods. Future large-scale evaluations of M. anisopliae under field conditions are imperative
In laboratory trials using petri dishes, M. anisopliae displayed the highest virulence, with an LC50 value of 1 × 106 conidia/ml, followed by B. bassiana with an LC50 of 7.2 × 106 conidia/ml. Cumulative mortality of P. alhageos was greater, and median survival time (MST) was shorter in soil column experiments compared to petri dish trials. At the highest tested concentration (1 × 108 conidia/ml), M. anisopliae exhibited the most significant efficacy against cicada nymphs, resulting in 75% cumulative mortality. Soil type significantly influenced the activity of M. anisopliae and B. bassiana against P. alhageos, with M. anisopliae causing higher nymph mortality in sandy loam and loam soil compared to clay loam. Additionally, MST was higher in clay loam soil than in the other soil types assessed. Temperature also impacted fungal pathogenicity, with higher cumulative mortality caused by M. anisopliae observed at 20˚C than at 25 or 30˚C. Moreover, MST increased as temperature decreased.
Our assessments of pure EPF cultures suggest that these microbial agents could be valuable in managing P. alhageos. However, further research is necessary to investigate mass production and compatibility for integration with other control methods. Future large-scale evaluations of M. anisopliae under field conditions are imperative
Keywords
Biocontrol, Insect pathology, microbial control, pest control