بررسی میزان آلودگی لاین‌های جدیدکنجد به بیماری گل سبزی و بوته میری در استان بوشهر

پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1710-25IPPC (R3)
نویسندگان
1استادیار پژوهش، بخــش تحقیقــات زراعی و باغی ، مرکــز تحقیقــات و آمــوزش کشــاورزی و منابــع طبیعــی اســتان بوشهر، ســازمان تحقیقــات، آمــوزش و ترویــج کشــاورزی، بوشهر، ایــران
2محقق، بخــش تحقیقــات زراعی و باغی، مرکــز تحقیقــات و آمــوزش کشــاورزی و منابــع طبیعــی اســتان بوشهر، ســازمان تحقیقــات، آمــوزش و ترویــج کشــاورزی، بوشهر، ایــران
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی میزان آلودگی لاین‌های جدید کنجد به بیماری گل سبزی و بوته میری Fusarium oxysporum f.sp.sesami، به منظور دستیابی به ارقام برتر کنجد برای توسعه‌ی کشت در استان بوشهر انجام شد. بدین منظور تعداد 9 لاین برگزیده از آزمایش‌های مقدماتی به همراه دو رقم شاهد ملی و محلی (شوین و دشتستان 2) در مجموع 11 تیمار آزمایشی، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1402 در منطقه برازجان استان بوشهر کشت و مورد مقایسه (ظاهری) قرار گرفتند. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، بین ژنوتیپ‌های مورد مطالعه در این آزمایش، اختلاف آماری معنی‌داری در بروز ابتلا به بیماری گل سبزی و بوته میری مشاهده شد؛ به‌طوری‌که ژنوتیپ شماره 9 با میانگین 7/3 درصد بالاترین درصد بوته میری را نشان داد که نسبت به رقم شاهد محلی (دشتستان 2) 7 درصد افزایش داشت. کمترین درصد بوته میری در تیمارهای 1، 2 و 3 مشاهده شد که با ارقام شاهد (شوین و دشتستان 2) اختلاف معنی‌داری نشان ندادند. از سوی دیگر بالاترین درصد ابتلا به بیماری گل سبزی در ژنوتیپ شماره 5 با میانگین 10/3 درصد مشاهده شد که نسبت به رقم شاهد محلی (دشتستان 2) 6/3 درصد افزایش داشت. کمترین درصد ابتلا به بیماری گل سبزی (3/3، 3/3 و 4/3) نیز به ترتیب در ژنوتیپ‌های شماره 1، 2، 4 مشاهده شد که با ارقام شاهد (شوین و دشتستان 2) در یک گروه آماری قرار داشتند. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش، ژنوتیپ‌های شماره 1 و 2 کمترین درصد آلودگی را به هر دو بیماری گل سبزی و بوته میری در منطقه‌ی برازجان نشان دادند، بنابراین به نظر می‌رسد این لاین‌ها از نظر مقامت به بیماری‌های مورد مطالعه در این منطقه واکنش بهتری دارند.
کلیدواژه ها
 
Title
Investigating the level of infection of sesame new lines with Phyllody and Damping-off diseases in Bushehr province
Authors
davood Kiani, Marzieh Ababaf, zahra Mohammadi
Abstract
This study was carried out to evaluate the infection levels of phyllody and damp off (Fusarium oxysporum) diseases in sesame (Sesamum indicum) new lines and achieve superior sesame varieties for cultivation development in Bushehr province. In this regard, 9 lines were selected from the preliminary experiments along with two control varieties national and regional (Shevin and Dashtestan2) totaling 11 experimental treatments that were cultivated in a complete randomized block design with three replications in Borazjan region Bushehr province in the year 1402 for comparison. Based on the results, Among the genotypes studied in this experiment, a statistically significant difference was observed in the incidence of phyllody and damping-off diseases; so genotype 9 had the highest damping-off incidence at 7.3%, a 7% increase compared to the local control treatment (Dashtestan2). Treatments 1, 2, and 3 exhibited the lowest percentage of damping off, which were not significantly different from the control (Shevin and Dashtestan2). On the other hand, the highest percentage of phyllody disease infection was observed in genotype 5 with an average of 10.3%, which had a 6.3% increase compared to the local control treatment (Dashtestan2). The lowest percentage of phyllody disease infection (3.3, 3.3, and 4.3) was observed in genotypes 1, 2, and 4, being in the same statistical group as the control cultivars (Shevin and Dashtestan2). According to the obtained results, it appears that genotypes No. 1 and 2 displayed the lowest infection rates of both phyllody and damping-off diseases, in the Borazjan region, suggesting that these lines are less vulnerable to the disease. These varieties under investigation exhibit superior performance to the diseases studied in this region.
Keywords
genotype, Phyllody, Phytoplasma, promising line, root rot