مهار زیستی پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه لوبیا توسط برخی از گونه‎هایTrichoderma در شهرستان الیگودرز

پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1716-25IPPC (R1)
نویسندگان
1دانشجوی ارشد دانشگاه لرستان
2- استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران
3دانشیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم ‎آباد
4دانش آموخته دکترای بیماری‎شناسی گیاهی، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم‎آباد
چکیده
لوبیا معمولی (Phaseolus vulgaris L.) یکی از مهم‎ترین محصولات اقتصادی است که مورد حمله بیماری‎های جدی مانند پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه است. یکی از راهکارهای مدیریت این بیماری مهار زیستی با استفاده از گونه‎های تریکودرما می‎باشد. هدف از این مطالعه بررسی توانایی گونه‎های مختلف تریکودرما در کنترل بیماری پوسیدگی ریشه لوبیا ناشی از Rhizoctonia solani و همچنین توانایی آن‌ها در تقویت رشد گیاهان لوبیا بود. در این مطالعه، توانایی آنتاگونیستی هشت گونه مختلف تریکودرما در برابر قارچ بیماری‌زای گیاهی R. solani جدا شده از مزارع لوبیا شهرستان الیگودرز در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از روش‎های کشت دوتایی، تولید ترکیبات فرار و غیر فرار و همچنین در شرایط گلخانه بررسی شد. نتایج نشان داد که مهار رشد میسلیوم R. solani توسط گونه‎های تریکودرما از 92/23 تا 71/50 درصد در کشت دوتایی متفاوت بود، گونه (LT35) Trichoderma longibrachiatum بیشترین تأثیر را بر مهار رشد میسلیوم در کشت دوتایی نشان داد. تمام گونه‎های مورد مطالعه متابولیت‎های فرار تولید کردند که از رشد شعاعی پاتوژن 4/40 تا 85 درصد جلوگیری کرد .همچنین درصد بازدارندگی از رشد در روش تولید ترکیبات غیر فرار از 7/14 تا 82/63 درصد متفاوت بود و بالاترین درصد بازدارندگی مربوط به گونه T. brevicompactum (LT134) بود. نتایج آزمایش‎های گلخانه‎ای نشان داد که گونه T. brevicompactum (LT134) به ترتیب باعث افزایش 115 و 50 درصدی وزن خشک و ارتفاع شاخه شد. همچنین گونه T. harzianum (LT12) وزن خشک و طول ریشه را به ترتیب 155و 5/55 درصد افزایش داد. کمترین شدت بیماریزایی مربوط به گونه T. harzianum (LT12) با 30 درصد بود. تمامی جدایه‏ها بدون عامل بیمارگر تأثیر مثبتی بر رشد لوبیا داشتند. که توانایی تریکودرما را به ‌عنوان محرک رشد گیاه ثابت کرد. نتایج این تحقیق توانایی آنتاگونیستی جدایه‎های تریکودرما را در برابر پوسیدگی ریشه لوبیا ناشی از R. solani ثابت کرد. همچنین آن‎ها شدت بیماری پوسیدگی ریشه لوبیا را کاهش دادند. بر اساس یافته‌های حاضر،T. harzianum (LT12) و T. brevicompactum (LT134) دارای ویژگی‌های مهار زیستی بالقوه جالبی هستند. با این حال، مطالعات بیشتری برای تعیین سازگاری این جدایه‎ها با سایر کودهای زیستی لوبیا مورد نیاز است. در نتیجه، ادغام Trichoderma با فرمول‌های بیولوژیکی، در یک برنامه مدیریت تلفیقی برای کنترل R. solani در محصول لوبیا، می‌تواند بسیار مهم باشد.
کلیدواژه ها
 
Title
Biological control of beans root Rhizoctonia rot using some species of Trichoderma in Aligudarz county
Authors
Parasto Karooei, Mostafa Darvishnia, Eidi bazgir, Zahra mirazeipour4
Abstract
Common bean (Phaseolus vulgaris L.) is one of the most important economic crops which is attacked by serious diseases such as Rhizoctonia root rot. One of the ways to management this disease is biological control using Trichoderma species. Aim of this study was to assess the ability of different species of Trichoderma to control bean root rot disease caused by Rhizoctonia solani and also their ability to promoting the growth of bean plants. In this study, the antagonistic ability of eight different species of Trichoderma against the plant pathogenic fungus R. solani isolated from the bean fields of Aligudarz county was investigated in vitro using methods dual culture, production of volatile and non-volatile compounds as well as in vivo. The results showed that mycelial growth inhibition of R. solani by Trichoderma species ranged from 23/92% -50/71% in dual culture, T. longibrachiatum (LT35) species showed the highest impact on mycelial growth inhibition in dual culture. All selected species produced volatile metabolites which prevented radial growth of pathogen from 40.4% to 85%. Also, the growth inhibition percentage in the method of production non-volatile compounds varied from 14.7 to 63.82%, and the highest inhibition percentage was related to T. brevicompactum (LT134) species. The results of greenhouse experiments showed that T. brevicompactum (LT134) species increased the dry weight and height shoot by 115% and 50%, respectively. While T. harzianum (LT12) species increased 155% and 55.5% dry weight and root length, respectively. The lowest disease severity index with 30% was related to T. harzianum species. All the isolates had a positive effect on bean growth without pathogenic agents. Which proved the ability of Trichoderma as plant growth promoter. The results this research proved the antagonist capacity of Trichoderma isolates against bean root rot caused by R. solani. Also, they reduced the severity of bean root rot disease. Based on the present finding, the T. harzianum (LT12) and T. brevicompactum (LT134) have interesting potential biocontrol features. However, further studies are needed in order to determine the compatibility of this isolates with other beans biofertilizers. Consequently, the incorporation of Trichoderma with biological formulates, in an integrated plan management for the control of R. solani in beans crop, could be very important.
Keywords
Bean, biological control, Root and crown rot