بررسی مقایسهای نرخ شکارگری کنه Neoseiulus californicus (Acari: Phytoseiidae) پرورش یافته در نسلهای متمادی روی رژیمهای غذایی متفاوت
پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1751-25IPPC
نویسندگان
استادیار بخش تحقیقات جانور شناسی کشاورزی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
چکیده
یکی از مهمترین پدیدههای که در بررسی کارایی و انتخاب دشمنان طبیعی باید مورد توجه قرار گیرد، نرخ شکارگری عوامل بیولوژیک پرورش یافته به صورت انبوه است. کنهی (Acari: Phytoseiidae) Neoseiulu californicus از شکارگرهای فعال در گلخانهها که برای کنترل کنه تارتن دو لکهای استفاده میشود. برای بهبود و پرورش انبوه این گونه و بهینهسازی کاربرد آن در مدیریت تلفیقی آفات، ظرفیت شکارگری آن در کنترل کنه تارتن در دمای 27 درجه سلسیوس، رطوبت 60 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. از کنههای ماده بالغ 2-3 روزه پرورش یافته با رژیمهای غذایی شامل مراحل مختلف زیستی چهارگونه کنه انباری Tyrophagus putrescentiae, Tyrolichus casei،Rhizoglyphus robini, Blomia tropicalis و گردهی ذرت در ظروف پرورش روی اسفنج مرطوب استفاده شد. کنههای انباری با سبوس گندم به همراه مخمر و دانه گرده ذرت تغذیه -شدند. به منظور بررسی کارایی کنههای شکارگر پرورش یافته در نسلهای متمادی (یک ، پنج، 10 و 15 نسل) از کلنیهای پرورشی حداقل 10 کنه شکارگر جداسازی شد، بعد از همسنسازی، میزان شکارگری افراد ماده 2 تا 3 روزه از تخم کنه تارتن دو لکهای در مدت 24 ساعت به صورت جداگانه بررسی شد. از 20 عدد تخم کنه تارتن همسن روی برگ لوبیا به ابعاد 2×2 سانتیمتر استفاده شد و تعداد تخم کنههای تارتن خورده شده مقایسه شد. از طرح کاملا تصادفی (روش repeated measure anova) استفاده شد. نرخ شکارگری کنه شکارگر پرورش یافته روی گونههای کنه انباری با یکدیگر اختلاف معنیداری داشت. متوسط نرخ شکارگری کنهها در چهار نسل مورد آزمون در صورت پرورش با B. tropicalis و T. putrescentiae (به ترتیب 26/0±50/10 و 39/0±22/8) به طور معنیداری بیشتر از کنههای پرورش یافته با دو گونه T. casei و R. robini (به ترتیب 37/0±78/3 و 35/0±68/5) بود. نرخ شکارگری در نسلهای متمادی با یکدیگر اختلاف معنیداری داشت. تعداد تخم کنه تارتن شکارشده در صورت نگهداری طولانیمدت کنه شکارگر کاهش یافته است. به طور مثال، نرخ شکارگری کنههای پرورش یافته با B. tropicalis در نسلهای اول، پنجم، دهم و بیستم به ترتیب 95/0±22/13، 17/0±55/10، 37/0±33/9 و 03/1±88/8 بود. نرخ شکارگری در نسلهای اول، پنجم و دهم با نرخ شکارگری نسل بیستم اختلاف معنیداری دارد. برای پرورش انبوه کنه N. californicus کنههای انباری B. tropicalis و T. putrescentiae به مدت حداکثر 10 نسل به همراه گردهی ذرت مناسب است و برای پرورش طولانیمدت بایستی به محیط پرورش، مراحل مختلف زیستی کنه تارتن دولکهای اضافه گردد تا کارایی لازم به عنوان یک عامل کنترل بیولوژیک را داشته باشد.
کلیدواژه ها
Title
Comparative study of predation rate of Neoseiulus californicus (Acari: Phytoseiidae) reared in several generations on different diets.
Authors
Maryam Rezaie
Abstract
The predation rate of mass-reared biological agents is essential in the selection and efficiency of appropriate combinations of beneficial species for biological control. Neoseiulus californicus (Acari: Phytoseiidae) is important predator that fed on plant injurious mite in greenhouses. In the present study, predation capacity of this mite in control of Tetranychus urticae as a serious pest in greenhouse were studied under laboratory conditions (27± 0.5 ̊C, 60% RH and photoperiod of 16:8 (L: D)). In order to investigate the rearing methods of the predatory mite, different diets including different biological stages of four storage mite species Tyrophagus putrescentiae, Tyrolichus casei, Rhizoglyphus robini and Blomia tropicalis with corn pollen were used in rearing containers on wet sponge. Storage mites fed on wheat bran, yeast and corn pollen. For study of the efficiency of the predatory mites reared in several generations (one, five, 10 and 15 generations), at least 10 predatory mites were isolated from the colonies. The predation rate of 2-3-day-old females from two-spotted spider mite eggs was counted separately within 24 hours. 20 eggs of the spider mites of the same age were used on bean leaves with dimensions of 2×2 cm2 and the number of eaten the eggs was compared. A completely random design with the repeated measure anova method was used. There was a significant difference in the predation rate of the predatory mites reared on these storage mite species. The average predation rate of mites in the four tested generations when fed on B. tropicalis and T. putrescentiae (10.50±0.26 and 8.22±0.39 respectively) was significantly higher than the predatory mites were fed two species T. casei and R. robini (3.78±0.37 and 5.68±0.35, respectively). The predation rate of N. californicus in several generations was significantly different from each other’s. The consumption number of the spider mite eggs has decreased in the long-term storage of the predatory mites. For example, the predation rate of the predatory mites reared on B. tropicalis in the first, fifth, tenth and twentieth generations was 13.22±0.95, 10.55±0.17, 9.33±0.37 and 88.8±1.03, respectively. The predation rate in the first, fifth and tenth generations has a significant difference with the predation rate of the 20th generation. Blomia tropicalis and T. putrescentiae are suitable for mass rearing of N. californicus for up to 10 generations along with corn pollen. For long-term rearing, different biological stages of the two-spotted spider mite should be added to the rearing environment in order to have the necessary efficiency as a biological control agent.
Keywords
Predator, Mass rearing, Storage mite and Efficiency