ارزیابی اثرات سوء چند حشرهکش روی سنOrius laevigatus در شرایط آزمایشگاه
پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1769-25IPPC
نویسندگان
جلال شیرازی 1 ، عزیز شیخی گرجان2 ، مسعود تقی زاده2 ، محمدرضا باقری2 ، مریم برزکار3 ، آرزو یوسفی پرشکوه4 ، سید حسن ملکشی5 ، محمدرضا نعمت اللهی6 ، داود شیردل7
1عضو هیات علمی موسسه بررسی آفات
2عضو هیات علمی موسسه گیاهپزشکی
3مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول
4محقق موسسه تحقیقات گیاهپزشکی
5عضو هیات علمی
6عضو هیئت عمی
7مرکز تحقیقات
چکیده
طی ارزیابی حشرهکش جدید فلومتوکوئین برای ثبت روی تریپس توتون در محصول پیاز، اثرات جانبی آن روی دشمن طبیعی غالب آفت، Orius laevigatus، در آزمایشگاه بررسی شد. حدود 30 تا 50 جفت شکارگر درون ظروف پلکسی گلاس به ابعاد 30×30×30 سانتیمتر روی تخمهای تازه منجمد شده بید آرد تحت دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 10±60 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی پرورش داده شدند. از برگهای شمعدانی، نشای لوبیا، سویا و یا غلاف لوبیا به عنوان بستر تخمریزی استفاده شد. دوزهای 750/0 و یک لیتر/هکتار از حشرهکشهای فلومتوکویین و آبامکتین+تیامتوکسام و یک لیتر/هکتار از حشرهکش تیاکلوپراید+دلتامترین آماده و به دو صورت تماسی و تغذیهای روی پوره سن چهارم و حشرات بالغ شکارگر بهکار برده شدند. در تیمار شاهد از آب مقطر استفاده شد. برای هر تیمار 4 تکرار و در هر تکرار 6 حشره همسن بهکار برده شد. طی این آزمایشها، مرگ و میر، طول مراحل زیستی و باروری و طول عمر حشرات کامل ثبت شد. دادههای مرگ و میر با استفاده از فرمول ابوت اصلاح و از مقایسه باروری حشرات در گروه تیمار و شاهد، اثر کل دوز هر آفتکش محاسبه و درجه مخاطرات آن بر اساس درجه بندی سازمان جهانی مبارزه بیولوژیک تعیین شد. مشاهدات نشان داد که اثر تماسی دوزهای آزمایش شده تمامی آفتکشها روی مراحل پورگی و حشرات کامل سن اوریوس خطرناک بود و تنها بعد از گذشت 24 ساعت باعث 100% مرگ و میر شد. مشابه اثرات تماسی، 100 درصد شکارگرهای بالغ بعد از تغذیه از طعمه آلوده به هر دو دوز حشرهکش آبامکتین+تیامتوکسام حداکثر بعد از یک روز و در دوز یک لیتر/هکتار آن، پورهها بعد از 3 روز 100% تلفات داشتند. اما در دوز 750/0 لیتر /هکتار همین آفتکش میزان تلفات پورهها بعد از 7 روز حداکثر حدود 95% بود. به همین صورت، حشرهکش تیاکلوپراید+دلتامترین نیز با دوز یک لیتر/هکتار به روش تغذیهای، بیش از 76% تلفات روی حشرات کامل و پورهها به ترتیب بعد از 7 و 3 روز ایجاد کرد. با توجه به تاثیر آفتکشها روی باروری، شکارگرهای تیمار شده با فلومتوکویین با دوز 750/0 و یک لیتر/هکتار و تیاکلوپراید+دلتامترین با دوز یک لیتر در هکتار به ترتیب 90، 52/23 و 58/50 درصد باروری نسبت به شاهد داشتند. در نهایت با توجه به اثر کل (E%)، فلومتوکوئین با دوز 750/0 لیتر در هکتار کمترین و برابر 10/59 درصد و با دوز یک لیتر در هکتار بیشترین اثر کل (86/97%) و تیاکلوپراید+دلتامترین با اثر کل 20/86% بین این دو قرار داشت. به این ترتیب، فلومتوکوئین 750/0 لیتر/هکتار با خطر جزیی (درجه 2 مخاطرات)، و فلومتوکوئین و تیاکلوپراید+دلتامترین با دوز یک لیتر/هکتار با خطر متوسط (هر دو درجه 3 مخاطرات) روی سن شکارگر اوریوس طبقهبندی شدند.
کلیدواژه ها
Title
Side-effects evaluation of some pesticides on Orius laevigatus under the lab conditions
Authors
Jalal Shirazi, Aziz Sheikhi Gorjan, Masoud Taghizadeh, Mohamadreza Bagheri, Maryam Barzkar, Arezoo Yousefi, Seyed Hassan Malkeshi, Mohammad Reza Nematollahi, ِDavod Shirdel
Abstract
Along with the process of the flumetoquine registration as a new pesticide for Thrips tabaci control in onion, its side-effect was evaluated on Orius laevigatus, a general predator of the pest. First, 30-50 pairs of the predator were confined into a Plexiglas box (30×30×30 cm) and provided with fresh-frozen eggs of the Mediterranean flour moth (MFM) as food at 25±1℃, 60±10% RH, and 16:8 h (L:D). Garden geranium leaves, bean pods and bean and soybean seedlings were used as egg-laying substrates. Field-recommended doses (FRD) of the flumetoquine (0.750 and one L/ha), abamectin + thiamethoxam (0.750 and one L/ha), and thiacloprid + deltamethrin (one L/ha) were prepared and applied to the newly emerged adults and 4th instar nymphs of the predator in contact and oral methods. Distilled water was used in the control treatment. Each treatment was replicated 4 times and one replication included 6 insects. Observations were made on the direct mortality, and development duration, fecundity and longevity of the survived predators. Mortality was corrected by Abbott’s formula and by comparing the fecundity changes in the treatments with that of control, the Total Effect (%E) of each pesticide was calculated and used in their ranking based on the IOBC method. Results revealed the contact effect of all pesticides caused 100% mortality in adults and nymphs of O. laevigatus. Likewise, all adult predators died one day after feeding on the MFM eggs treated with 0.750 and one L/ha doses of abamectin + thiamethoxam. Similarly, nymphs had 100 and 95% mortality with one and 0.750 L/ha doses of abamectin + thiamethoxam in the oral method after 3 and 7 days, respectively. Similarly, thiacloprid + deltamethrin (one L/ha) caused 76% mortality to adults and nymphs 3 and 7 days after ingestion, respectively. Predators ingested doses of 0.750 and one L/ha of flumetoquine and one L/ha of thiacloprid + deltamethrin realized 90, 23.52, and 50.58% of their fecundity, respectively, compared to that of control. Finally, concerning the calculated Total Effect (%E), flumetoquine with 59.10% and 97.86% by doses of 0.750 and one L/ha had the minimum and maximum Total Effect in oral application to O. laevigatus, respectively. Nonetheless, thiacloprid + deltamethrin had an 86.20% Total Effect by the dose of one L/ha. Therefore, flumetoquine with the dose of 0.750 L/ha was classified as slightly harmful (rank 2) and flumetoquine and thiacloprid + deltamethrin with the dose of one L/ha both were classified as moderately harmful (rank 3) for the predator.
Keywords
flumetoquine, side-effects, oRIUS LAEVIGATUS, Thrips tabaci, Onion