بررسی اثرتغییر pH آب مصرفی بر سمیت ایمیداکلوپراید و دیمتوات روی شته جالیز Aphis gossypii در مزارع پنبه شرق استان گلستان

پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1784-25IPPC (R1)
نویسندگان
1گروه گیاه‎پزشکی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
2گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
3بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکزتحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران.
چکیده
شته‌ی جالیز، Aphis gossypii Glover (Aphididae: Hemiptera) یکی از آفات مهم در مزارع پنبه می‌باشد، بدین صورت که پوره‌ها و حشرات کامل با تغذیه از شیره گیاه خسارت ایجاد می‌کنند. این آفت روی سطوح گیاهی عسلک ترشح می‌کند که سبب رشد قارچ دوده‌ای می‌شود که به نوبه خود از فتوسنتز گیاه جلوگیری می‌کند‌ و در برخی موارد ناقل ویروسی‌های گیاهی نیز می‌باشد. استفاده از آفت-کش‌ها، یکی از روش‌های اصلی کنترل این آفت محسوب می‌شود. ویژگی‌های آب مورد استفاده به عنوان حامل آفت‌کش‌ها ممکن است کارایی برخی از آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهند. یکی از مهمترین ویژگی‌ها، میزان pH آب می باشد. برخی آفت‌کش‌ها به علت واکنش‌های شیمیایی با آب‌های اسیدی یا قلیایی، اثرشان متفاوت می باشد. بنابراین در پژوهش حاضر کارایی دو حشره کش پر مصرف (ایمیداکلوپراید SC 35% با غلظت 25/0 میلی‌لیتر در هکتار و دیمتوات EC 40% با غلظت یک در هزار) جهت کنترل شته‌ی جالیز با سه سطح pH 5/5، 5/7 و 5/9، آب مصرفی، در شرایط مزرعه 3 ، 7 و 14 روز پس از سم‌پاشی مورد ارزیابی قرار گرفت و با استفاده از فرمول هندرسون-تیلتون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.ضمنا جهت تغییر pH آب مصرفی از فیکساتور استفاده شد. نتایج نشان داد که حشره‌کش ایمیداکلوپراید با pH 5/7 و 7 روز پس از سمپاشی (68/5±04/78 درصد) تاثیر و حشره‌کش دیمتوات با pH 5/5 و 3 روز پس از سم‌پاشی (96/4±01/85 درصد) تاثیر، بیشترین کنترل را روی شته‌ جالیز در شرایط مزرعه‌ای داشتند. کمترین کارایی با pH 5/9، 14 روز پس از سمپاشی (به ترتیب با 01/4±54/12و 09/5±24/11درصد، تاثیر برای ایمیداکلوپراید و دیمتوات)، جهت کنترل این آفت ثبت شد. بنابراین می‌توان نتیجه‌گیری کرد که با توجه به اینکه این دو حشره کش از دو خانوداه متفاوت هستند رفتار متفاوتی با تغییرات pH از خود بروز داده‌اند؛ نکته حائز اهمیت در مورد این دو حشره‌کش این است که با افزایش pH به بیش از 8 کارایی هر دو حشره‌کش به شدت کاهش یافته است.
کلیدواژه ها
 
Title
Investigating the effect of changing water pH on the toxicity of imidacloprid and dimethoate on Aphis gossypii in east cotton fields of Golestan province.
Authors
Victoria Zakeri Anaraki, Mohamad Hasan Sarailoo, mahboobeh sharifi
Abstract
Aphis gossypii Glover (Aphididae: Hemiptera) is one of the important pests in cotton crop. The adults and nymphs by sucking the sap, cause damage. This pest by secretion of honeydew on plant surface, cause the growth of black sooty molds that prevents photosynthesis of plants. They also carry some plant viruses. The use of pesticides is one of the main methods to control this pest. The characteristics of water used as a carrier of pesticides may affect the effectiveness of them. One of the most important characteristics is, the pH of water. Some pesticides lose their effectiveness due to chemical reactions under acidic or alkaline conditions. Therefore, at present research, the effectiveness of Imidacloprid SC 35% (0.25 ml per hectare) and dimethoate EC 40% (1L/1000L) were avaluated against the aphids under three level of water pH (5.5, 7.5, and 9.5), in field conditions 3, 7 and 14 days after spraying. The analysis of data was done with the help of Henderson-Tilton formula. In addition, a fixative was used to change the pH of the consumed water.The results showed that imidacloprid at 7.5 pH and 7 days after spraying caused (78.04±5.68%) effectiveness and dimethoate at 5.5 pH, and 3 days after spraying (85.01 ±4.96%) effectiveness, in controling the pest. The lowest effectiveness (12.54±4.01 and 11.24±5.09%) was absorbed at 9.5 pH and 14 days after spraying, respectively. Therefore, it can be concluded that due to the fact that these two insecticides are from two different groups, they have shown different behavior with pH changes; The important thing about these two insecticides is that with the increase in pH to more than 8, the efficiency of both insecticides has decreased drastically.
Keywords
water pH, Imidacloprid, Dimethoate, Aphis gossypi, Henderson-Tilton