تاثیر قارچ‏های میکوریز آربوسکولار بر تحمل ارقام پسته به بیماری پوسیدگی آرمیلاریایی ریشه و طوقه

پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1795-25IPPC
نویسندگان
1پژوهشکده پسته، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رفسنجان، ایران
2موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات ،آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
3پژوهشکده پسته، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات ،آموزش وترویج کشاورزی، رفسنجان، ایران، m-haghdel@pri.ir
4پژوهشکده پسته، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات ،آموزش وترویج کشاورزی، رفسنجان، ایران،
5گروه گیاهپزشکی،دانشکده کشاورزی،دانشگاه ولی عصر رفسنجان
6مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان(شاهرود)
چکیده
پوسیدگی آرمیلاریایی طوقه و ریشه یکی از بیماری‌های مهم درختان پسته بوده که می‌تواند باعث مرگ و میر گسترده درختان در باغ‌های پسته شود. کنترل این بیماری به دلیل ماهیت عامل بیماری و تشخیص دیرهنگام نشانه‌های بیماری مشکل و هزینه‌بر می‌باشد. قارچ‌‌های میکوریز آربوسکولار به عنوان یکی از مهمترین عوامل بیوکنترل، می‌توانند باعث افزایش تحمل گیاهان به بیماری‌های گیاهی شوند. در این تحقیق تأثیر مایه‌زنی مخلوط سه گونه Funneliformis mosseae، Rhizophagus irregularis وClaroideoglomus etunicatum بر پوسیدگی آرمیلایایی طوقه و ریشه در دو رقم پسته ممتاز و بادامی زرند ارزیابی گردید. زادمایه Armillaria mellea (Arm) روی قطعات دو سانتی‌متری سرشاخه درختان سیب که در مدت شش ماه با بیمارگر کلنیزه شده بودند، تکثیر گردید. بذرهای پسته در گلدان‌های حاوی هفت درصد (وزنی/وزنی) از زادمایه سه گونه قارچ میکوریزی (30 پروپاگول بر گرم از هر گونه) کاشته شده و پس از دوماه، مایه‌زنی بیمارگر با دو قطعه سرشاخه کلنیزه شده به ازای هر نهال انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار در گلخانه اجرا شد. نتایج نشان داد که مایه‌زنی قارچ‌های میکوریز آربوسکولار در هر دو رقم پسته می‌تواند وزن خشک ریشه و اندام‌هوایی، ارتفاع و قطر ساقه، سطح برگ، غلظت عناصر غذایی، پرولین، قندهای محلول، کلروفیل و شاخص کلروفیل را در مقایسه با گیاهان شاهد و مایه‌زنی شده با بیمارگر افزایش دهد. حضور بیمارگر، تاثیر معنی‌داری بر کلنیزاسیون قارچ‌های میکوریزی در رقم بادامی زرند نشان نداد. مرگ و میر نهال‌های رقم بادامی زرند در انتهای آزمایش از 60 درصد در تیمار برهمکنش قارچ‌‌های میکوریزی و بیمارگر (AMF+Arm)، به طور معنی‌داری کاهش یافته و به 45 درصد در تیمار مایه‌زنی با بیمارگر (Arm) رسید. مایه‌زنی قارچ‌‌های میکوریزی نتوانست مرگ و میر نهال‌های رقم ممتاز را کاهش دهد. فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدان و غلظت ترکیبات فنلی در ریشه رقم ممتاز و تیمار Arm، نه تنها افزایشی نشان نداد بلکه در انتهای آزمایش به طور معنی‌داری کمتر از تیمار AMF بود اما در رقم بادامی زرند این دو شاخص در تیمار Arm به صورت موقت افزایش یافته و در انتهای آزمایش نیز بدون اختلاف معنی‌دار با تیمار AMF بودند. در تیمار برهمکنش قارچ‌های میکوریزی و بیمارگر (AMF+Arm) زمان رسیدن و مدت زمان اوج فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدان و غلظت ترکیبات فنلی در رقم بادامی زرند، سریعتر و بیشتر از رقم ممتاز بود. در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که حضور قارچ‌های میکوریز آربوسکولار می‌تواند با بهبود خصوصیات رویشی، تغذیه‌ای، بیوشیمیایی و افزایش غلظت ترکیبات فنلی و فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدان باعث افزایش تحمل نهال‌های پسته به پوسیدگی آرمیلاریایی طوقه و ریشه شود.
کلیدواژه ها
 
Title
The effect of arbuscular mycorrhizal fungi on the tolerance of pistachio cultivars to Armillaria root and crown rot
Authors
Amir hossein Mohammadi, Farhad Rejali, Masoumeh Haghdel, Bahman panahi, Hossien Alaee, Mehdi Mohammadi Moghadam
Abstract
Armillaria root and crown rot is one of the most important diseases of pistachio trees, which can cause widespread death of trees in orchards. Control of the disease is difficult and costly due to the nature of the causal agent and late diagnosis of disease symptoms. Arbuscular mycorrhizal fungi (AMF) as one of the most important biocontrol agents can increase the plants tolerance the diseases. In this research, the effect of inoculation with the mixture of Funneliformis mosseae, Rhizophagus irregularis and Claroideoglomus etunicatum was evaluated on Armillaria root and crown rot in two pistachio cultivars (Momtaz and Badami-Zarand). The propagules of Armillaria mellea (Arm) was propagated on 2-cm pieces of apple tree branches that were colonized with the pathogen for 6 months. Pistachio seeds were sown in pots containing 7% (w/w) of arbuscular mycorrhizal fungi propagules (30 propagules per gram of each species) and after two months, pathogen was inoculated with two pieces of colonized shoots for each seedling. The experiment was conducted as factorial in completely randomized design with five replications in the greenhouse. The results showed that inoculation with AMF in both pistachio cultivars can increase shoot and root dry weight, stem height and diameter, leaf area, concentration of nutrients, proline, soluble sugars, chlorophylls and chlorophyll index comparison with the control and inoculated plants by the pathogen. The presence of the pathogen did not show a significant effect on AMF colonization in roots of Badami-Zarand cultivar. At the end of the experiment, the mortality of Badami-Zarand seedlings decreased significantly from 60% in the AMF+Arm treatment and reached to 45% in the Arm treatment. Inoculation of the AMF could not reduce the mortality of the Momtaz cultivar seedlings. The activity of antioxidant enzymes and the concentration of phenolic compounds in the roots of Momtaz cultivar and Arm treatment, not only did not show an increase, but also it was significantly less than AMF treatment at the end of the experiment, but in Badami-Zarand cultivar, these indicators temporarily increased in Arm treatment and did not show significant difference with AMF treatment at the end of the experiment. In AMF+Arm treatment, maximum activity of antioxidant enzymes and concentration of phenolic compounds was observed earlier and also maximum activity time was longer in Badami-Zarand in compare to Momtaz cultivar. Overall, the results of this research showed that the presence of arbuscular mycorrhizal fungi in roots can increase the tolerance of pistachio seedlings to Armillaria root and crown rot by improving the vegetative, nutritional, biochemical characteristics and increasing the concentration of phenolic compounds and the activity of antioxidant enzymes.
Keywords
Honey fungus decay, biological control, peroxidase, catalase, phenolic compounds