تنوع زیستی شب پره های خانواده نوکتوئیده در منطقه حفاظت شده باقران، استان خراسان جنوبی، ایران
پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1834-25IPPC (R1)
نویسندگان
1استادیار گروه گیاهپزشکی-دانشکده کشاورزی-دانشگاه بیرجند
2استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه بیرجند
3دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
4دانشجوی کارشناسی-گروه گیاهپزشکی- دانشکده کشاورزی - دانشگاه بیرجند
چکیده
شب‌پره‌های خانواده Noctuidae یکی از متنوع‌ترین گروه‌های حشرات هستند که بیش از ۱۲۰۰۰ گونه توصیف را شامل می شوند. اگرچه مطالعات زیادی بر روی فون این حشرات در ایران توسط محققین مختلف انجام شده است، اما الگوهای توزیع گونه ها و فاکتورهای مربوط به تنوع زیستی آن‌ها در ایران تا به امروز به‌خوبی مطالعه نشده است. در این مطالعه، الگوهای توزیع گونه‌ها و فاکتورهای مختلف تنوع زیستی شب‌پره‌های خانواده Noctuidae در منطقه حفاظت‌شده باقِران بررسی شد. نمونه‌برداری ها بین سال‌های 1398 و 1399 در ۱۴ نقطه در دامنه‌های شمالی منطقه حفاظت‌شده باقِران در استان خراسان جنوبی انجام شد. نمونه‌های شب پره با استفاده از یک لامپ بخار جیوه‌ای (۱۵۰ وات) در داخل یک چادر توری به ارتفاع تقریبی ۱.۸ متر جمع‌آوری شدند. براساس نتایج حاصله در مجموع ۳۹ گونه شب‌پره از این خانواده در منطقه باقران شناسایی شدند که ۳۷ گونه از آن‌ها برای اولین بار از استان گزارش می شوند. همچنین، براساس نتایج بدست آمده، گونهB. maeonis (Lederer, 1865) ، بیشترین درصد از فون Noctuidae کل منطقه (3/23 درصد) و گونه Dichagyris grisescens Staudinger, 1878 به‌عنوان گونۀ دارای بیشترین وفور گونه ای (83/47 درصد)، تعیین شدند. نتایج بررسی توزیع گونه‌ها در این منطقه نشان داد که گونه‌های شب‌پره خانواده نوکتوئیده در منطقه حفاظت‌شده باقِران الگوی توزیع لگ نرمال را دنبال می‌کنند که در شرایط محیطی متنوع معمول است. علاوه‌بر این، شرایط اکولوژیکی برخی از گونه‌های جمع‌آوری شده مرور شد. در این منطقه هفت گونه پلی‌فاژ و آفت شناخته‌شده ثبت شد که شامل Spodoptera exigua (Hubner, 1808)، Helicoverpa armigera (Hübner, 1808)، Agrotis ipsilon (Hufnagel, 1766)، A. segetum (Denis & Schiffermüller, 1775)، Autographa gamma (Linnaeus, 1758)، Trichoplusia ni (Hübner, 1803) و Mythimna unipuncta (Haworth, 1809) می باشند. در میان این گونه‌ها،A. ipsilon با ۴8/۴3 درصد، پرتکرارترین گونۀ آفت بود، در حالی که S. exigua با ۱۷ نمونۀ جمع‌آوری شده، بیشترین فراوانی را داشت. نتایج نشان داد که گونه‌های غالب 7/35 درصد از گونه‌های شناسایی شده در این منطقه را تشکیل می‌دهند، که این یافته نشان می‌دهد حذف این گونه‌ها می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر زیست‌بوم و فرآیندهای مرتبط با آن داشته باشد.
کلیدواژه ها
Title
Biodiversity of Noctuid moths in the Bagheran Protected Area, Iran
Authors
Mohammad Mahdi Rabieh, moslem rostampour, Javad Noei, mahsa Nezafat
Abstract
Moths of the family Noctuidae comprise one of the most diverse groups of insects, with over 12,000 described species. Although several studies on the Noctuidae fauna of Iran have been conducted by various authors, their distribution patterns and biodiversity factors in this country remain poorly studied to date. This study investigates the distribution and biodiversity factors of Noctuid moths in the Bagheran Protected Area. Sampling was conducted between 2019 and 2020 across 14 localities at the northern slopes of the Bagheran Protected Area, Khorasan-e Jonoubi province, Iran. Specimens were collected using a 150 W generator-driven mercury-vapor (MV) lamp placed inside a white tent approximately 1.8 m high. A total of 39 Noctuidae species were identified in this area, with 37 of these being newly recorded for the province. B. maeonis (Lederer, 1865) emerged as the richest and most abundant species, while D. grisescens Staudinger, 1878 was the most frequently occurring species in the area. Our results found that Noctuidae species in the Bagheran Protected Area follow a log-normal distribution pattern, which is typical in diverse environmental conditions. Seven well-known and polyphagous Noctuid pest species were recorded in the area: Spodoptera exigua (Hübner, 1808), Helicoverpa armigera (Hübner, 1808), Agrotis ipsilon (Hüfnagel, 1766), A. segetum (Denis & Schiffermüller, 1775), Trichoplusia ni (Hübner, 1803), Autographa gamma (Linnaeus, 1758), and Mythimna unipuncta (Haworth, 1809). Among these, A. ipsilon was the most frequent pest species (43.48%), whereas S. exigua was the most abundant with 17 collected specimens. Our results indicated that dominant species constituted 35.7% of the identified species in this area, suggesting that their loss could significantly impact the community and ecosystem processes.
Keywords
Lepidoptera, fauna, Species diversity